Ciszę w tawernie zakłócił huk otwierających się drzwi, przez które wolnym i znudzonym krokiem weszła Yuuki. Stanęła na środku sali, po czym obrzuciła wzrokiem pełnym pogardy i obrzydzenia paru pijaczków, którzy zachowywali się za głośno. Ci jednak nic sobie z tego nie zrobili, tak więc Yuuki odeszła od nich. Chwilę trwało wybranie odpowiedniego stoliku. Padło na stół umiejscowiony daleko od pozostałych gości. Usiawszy na jednym z krzeseł znajdujących się przy nim spojrzała leniwie na drzwi, które ruszły się przy pierwszym lepszym podmuchu wiatru.

Dziewczyna szybko ocknęła się z i tak krótkiego zamyślenia i spojrzała na wampirzycę. Przez chwilę zastanawiała się czy aby na pewno Emily to Emily. W końcu nie widziały się trochę, a tu nagle dziewczyna pojawiła się obok niej?
- Witaj. - powiedziała po chwili wciąż wpatrując się w dziewczynę. - Co tu robisz? - rzuciła starając się zachowywać obojętnie co do jej osoby.

- Ja? Ja przyszłam z nadzieją, iż będę mogła popatrzeć jak jakiś wampir rzuci się na bezbronnego człowieka. - uśmiechnęła się, a w jej głosie można było wyczuć ironię. - Cóż, może ty załatwisz mi taką rozrywkę? - uśmiechnęła się jeszcze bardziej, po czym podparła głowę ręką.

- Kochanie, nikt nie będzie cię winił za zagryzienie jednego czy dwóch pijaków... - mruknęła, po czym położyła nogi na stole. - Przy okazji, weź też coś dla mnie. Najlepiej czekoladę. - ostanie słowo wypowiedziała to słodko, jakby sama słodycz wypływała z jej ust.

- Źle? Mam rozumieć, że próbowałaś? - dziewczyna zaśmiała się cicho. - A może któryś z twoich "przyjaciół" próbował? - wstając powoli z krzesła podeszła do baru. Spojrzała na barmana po czym ściszyła głos.
- Niech pan uważa, jeszcze coś pana ugryzie. - szepnęła barmanowi do ucha, a ten wystraszony odsunął się na bezpieczną odległość.

- Ja ich nie straszę, ja ich ostrzegam. - położyła dłonie na klatce piersiowej. - Może jeszcze powiesz, ze chcę ich zranić? - krzyknęła udając rozpacz. Zaraz potem  jej twarz znów przybrała obojętny wygląd.

- Boi się ciebie... - Yuuki zachichotała pod nosem, po czym spojrzała na barmana. - Macie tu czekoladę? - spytała i zaraz przeniosła wzrok na Emily.
- Czekolada to takie szczęście do jedzenia!